Özleyerek Seviyorum Seni Şiiri - Heartle ...

Yokluğun beynimi uyuşturuyor kaç zamandır.
Hatırladıkça yüreğime saplanıyor derinden bir sızı.
Yüreğime bi çare bulabilmenin sancısı..
Geçmiyor ki eskilerin yüzüme vuran acısı..
Ama herşeye rağmen özledim seni..

Geceleri uyumayışlarımızı..
Her işimizi halletmiş gibi;
Seninle baş başa saatlerce konuşmalarımızı..
Sadece benimle konuştuğunu bilmek..
Her daim yanımda olduğunu hissetmek...
Sık sık birlikte olmasak bile;
Şimdi ne kadar da çok özlendiğini anlıyorum..

Çocukça da olsa şarkıların her mısrasında seni arıyordum.
Beraber dinlediklerimizde bana söylediğini sanıyordum..
Adını koyamadığımız bir birliktelikti işte..
Tek taraflı gözüken bir hayat arkadaşlığıydı belkide..
Bunu bile beceremedim. Haklısın. Ben haketmiyorum hiç birşeyi..
Şimdi bi görsen halimi, anlardın seni ne kadar çok sevdiğimi..

Hatırlar mısın ilk günümüzü?
Tanımasanda beni; karşımdayken gözlerini kısaraktan gülüşünü..
Gülmemek için kendini zor tuttuğunu söylemiştinya bi keresinde..
Keşke..
Keşke biraz daha gülseydin o zamanki hallerime..

O kadar çok tesadüfümüz vardıki bizim..
Akrep ve yelkovan bile bizi düşünüyordu denk geldiğinde..
Farklı anılarımız olurdu, hepsi birbirinden hoş, birbirinden güzel..
O kadar samimi ve içten konuşuyordunki; karşında iken titriyodu daima bir çift el..
Keşke biraz daha devam etseydi kıskanılan mutluluğum..

Nedensiz bitmişti herşey, sıkılmıştın,daralmıştın..
Ne kadar anlatmaya çalışsamda birşeyler,yine de kafanda bitirmiştin..
Sana kızma hakkım yoktu biliyorum.
Zaten kızabileceğimede hiç hiç olanak vermiyordum...
İnsan sevdiğine nasıl kızabilirdi ki...
Bende sevmiştim seni hemde öylesine çok sevmiştim ki..
Hani birazda olsa sende sevebilseydin beni..

Gitmeni hiç istemediğim halde; buna mecbur olduğumu görmek..
Ve bunları sana söyleyemeden sessizce yanıtsız beklemek..
Seni daha hiç mi hiç görememek...
Belki yıllar sonra karşılaştığımızda;
Bana bir yabancı gibi bakmanı seyretmek..
Yeni bir sevgiyi, yeni bir ilişkiyi yasak ettiğim kalbime söz geçirememek...
Ve öylecesine delice sevmek..

Ne unutacak kadar nefret etmiştin benden.
Nede hatırlayacak kadar çok sevmiştin..
Zerre kadar pişman değilsin biliyorum.
Ama elimden bişeyler gelmiyorki..
Belkilerimle yaşamaya devam ediyorum..
Belki ben de bir gün mutluluğun tadını alabilirim diyorum...

Kim anlar ki şimdi benii? ?
Sensizken ne yapılır bilmemki..
Kendi içine çekilmiş meçhul bir deli..
Hayata kırgınlığını göstermeye çalışan bir kuş misali...
Adına hayat denilen bu cehennemde yaşamaya çalışıyorum şimdi..

Göremedikçe bağlandım, uzaklaştıkça yakınlaştım..
Anlamıştım çaresiz bir aşktı bu..
Ne seninle oluyordu, ne de sensiz..
Aklımı sarıyordu ''ne olacak sonunda korkusu ''?
Olmuştu işte sonunda..Kaybedenin ben olduğunu anlayınca..
Dönüp hala seni çok seviyorum diyememiştim...

Gidişinle bitirmiştin beni...
İzlemiştin sadece gözünün önünde eriyişimi..
Zaman kavramıyla avutmaya çalışıyordun hani..
En güzel aşkların bile sonu vardır diyerek..
Mükemmelimi benden aldın,ardına bakmadan giderek...
İstemiyordun beni bunu en başından beri biliyordum..
Madem ki öyle bende; inadına SENİ SEVİYORUM...