Özlettin Babam Şiiri - Aysel Tarcan 2

Ölüm karşısında diz çöktü gözüm
Dinen kalbimdesin özlettin babam
Zulüm karşısında giz döktü sözüm
Sinen kalbimdesin özlettin babam

Edep harmanında hamurum pişti
Mahperi nur çehren gönlüme düştü
Şimşekler bilenip göze üşüştü
Anan kalbimdesin özlettin babam

Sene devriyendi yasin okuttum
Avuçlar açıldı yasını tuttum
Üç eylül gününü bir daha tattım
Kanan kalbimdesin özlettin babam

Ufkuma sızdığım yerde başladım
Dostu rast geldiğim yerde haşladım
Bahtı zor gördüğüm yerde taşladım
Sönen kalbimdesin özlettin babam

Yağdırdım yellere sızım estirdim
Sığdırdım sellere gözüm kestirdim
Değdirdim küllere közüm bastırdım
Donan kalbimdesin özlettin babam

Acım rüyalarıma gelirsen geçer
Vuslata tutkumu bilirsen geçer
Tez elden kabrine alırsan geçer
Yanan kalbimdesin özlettin babam

Aysel Tarcan