Aynı şehrin yoksun çocuklarıyız biz.
Birbirimizi görmeden de yaşamla sürükleniriz.
Uykusuz gecelerin siyah özlemleriyiz.
Aynı şehrin farklı gezegenlerindeyiz biz.
Ayları kovalayıp asırlar zannederiz.
Bile bile aşkın en derinine ineriz.
Aynı şehrin yoksul çocuklarıyız biz.
Yenilgilere doymayan tutsak özgürleriz.
Dayatma sonlara yıkılmaz yüreklerimiz.
Aynı şehrin birbirinden yoksun çocuklarıyız biz.
Özleriz… Hem de çok özleriz…
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!