Özlerim Seni Şiiri - Hüseyin Arslan 3

Özlerim seni gökyüzünü seyrederken
Sorma bana bunun iҫin bir neden!
Karmașık ve ҫetrefilli de değil hayat,
Hele ҫelișki hiҫ yok ve gider gelmeden
Özlerim seni duvarlara bakıp düșünürken
Yollar güvensiz,
Bakıșlar ürkek gelir iҫimden!!!
Dokunurum her gün yanaklarından
Dökülen yașları silerken!!!
Bir ҫocuk saflığında ağlarım,
Resimlerini seyrederken!
Kimseyi özlemem,
Senden bașka sahte gülüșleri bilirken!!!!
Dokundum kaҫ kere,
Ateș iҫime düșmüșken
Gelde söndür diye beklerken!
Ben kül olurum bedenim kendinden geҫmișken!
Ve güneșe sererim umutlarımı
Keșkesiz mekanlardan giderken!
Arnheim’de, ya da Nijmegen’de trene binerken
Acele et Hüseyin derken!
Bir gülüș daha beklerim
Yașan adına sahnelerden giderken!
Rengi solgun yanlızlığı
Bir tepeden sensiz seyrederken!
Haydi gel artık,
Bu yanlızlık canıma tak derken!
Hakkım yok mu seni sevmeye
Seni yüreğimde hissederken!
Sönmeyen yangınları iҫimde alevlenirken
Bir boynu büküklük kalır iҫimde
Sensizlikten!!!!
Özlerim seni bu güҫle ...
Bağlı kaldığım tatlı gülüșlerine
Ömür biterken!
Masalımsı hayallerden sıyrılıp
Gerҫeklere geҫerken!
Sen her yanımsın
Yanlızlığımın iҫinden
Ҫıkıp gelirken!
Özlemle iҫimi kemiren!
Daha beter ölümden!
Özlerim seni,
İҫimdeki boșluğu seyrederken
Bütün umutlarım siliindi
Onyedi Temmuz’da sen giderken!
Böylemiydi ahdimiz
Verdiğimiz sözlerden!
Oysa cennettimdin sen!
Beni yaratan yeniden
Kyıp oldu iki yanım birden!!!!
Sensizlikten!!!
Yaralarım sızlar sensizlikten!
Hep sensizlikten!
Özlerim seni her gün yeniden!

29.10.2019