Özlerim Baba Şiiri - Tahir Altunay

Bu gün on yıl oldu ayrılalı senden
On asır gibi biliyor musun?
Ne dindi acın içimde,ne de hasretin bitti.
Öyle özledim ki,
Küstün mü bana?
Artık Rüyalarıma da gelmiyorsun.
Küstün mü baba?

Koca bir boşluk kaldı senin yerinde
Dolmuyor, olmuyor sensiz baba
Dertlerim aşıyor bazen boyumu
Çabalıyorum,kırılıyorum,yoruluyorum
Sen olmadan çıkamıyorum içinden.
Hadi gelde yine tut götür beni elimden
Ve bir sarılıver sıkıca hasretin dinsin
gönlüme su serp, serp de dertlerim erisin.
Sen bende bir özlem derinden,
Yüreğimde hasretin sızlatan yerisin.

Keşke çocuk olsam yine yanında
Peşine takılıp geldiğim yıllardaki gibi
Tutup nasırlı ellerinden yürüsem
Ve özensem yine duruşuna
Baksam gözümdeki en güçlü insana
Seni seyretsem yine.
Bir bilsen nasıl yanar şu sine...

Unutmadım gittiğin günü
Ne çocukluğum çıktı aklımdan
Ne de senli günlerim
Hatılarım,üzülür öyle düşlerim
Bazen ağlarım böyle,bazen gülerim
Ah babam ah bir bilsen
Seni nasıl ararım nasıl özlerim.
Nasıl özlerim...