Özlerim Şiiri - İrfan Şimşek

Özlerim

ÖZLERİM

Coştu yine gönlüm, coştu duramam.
Özlerim eskiyi, özlerim anam.
Hani dedem, hani babam nerede?
Yine yaşla doldu gözlerim anam.
***** *****
Nerede gezdiğim bayırlar, kırlar?
Nerede içtiğim soğuk pınarlar?
Dedeler, Ormanlar içimde çağlar.
İşte tutmaz oldu dizlerim anam.
***** *****
Kırlarda çiğdemler açar mı şimdi?
Sevdiğim buradan geçer mi şimdi?
Yayladan göçümüz göçer mi şimdi?
Köye kim getirir kazlarım anam?
***** *****
Ocak külü ile gömeç pişerdi.
Kara güveç ile çorba taşardı.
Benim büyüklerim böyle yaşardı.
İçimden göğşeyip, sızlarım anam.
***** *****
Babam iner idi dağın yolunda,
Eşeği önünde, balta kolunda,
Anam karşılardı testi elinde,
Yine düğümlendi sözlerim anam.
***** *****
Ağaç yayık ile turfan döverdik,
Bakır bakraç ile koyun sağardık,
Güz gelir tarlada yığın yığardık,
Şimdi kim güzlesin güzlerim anam?
***** *****
Akşam olur harmanlarda yatardık,
Tınaz yapar, seci sece katardık,
Kollu sele ile saman atardık,
Harmandan silindi izlerim anam.
***** *****
Akşam koyun, kuzu buluşma ânı,
Meleşir çağırır canı cananı,
Bir hüzündür kaplar Aşık İrfan’ı
Artık çalmaz oldu sazlarım anam.
30 Temmuz 2004

İrfan Şimşek
Kayıt Tarihi : 23.11.2004 09:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İrfan Şimşek