Özlenen Ve Olmayan Sevgiliye1

yokluk canımı acıtıyor...
bazense bu anlamsızlıklar içindeki var olma çabası.anamın,babamın,kardeşimin yokluğu.ve tabi en derinde seninki.tıpkı ayakkabıma giren bir taş gibi.ne çıkartıp atabiliyorum,ne de yok sayabiliyorum,inceden inceye sızlatıyor içimi.yalnız uyumak,yalnız okula gitmek,yalnız ve yine yalnız.bu kalabalıklar içindeki yalnızlığım canımı acıtıyor.aslında hep birileri var yanımda ama kimse senin varlrğını dolduramıyor.yalnız olunca insan en çok da bakabilecek bir çift göz arıyor.bıkmadan usanmadan bakabileceği.ve hep kendini görebileceğiyalansız bir çift göz....