Özlenen....sin Şiiri - Vedat Güngörür

Dünyanın en iyi insanına...sevgilerle..

Efkar elimde bir tesbih gibi
Ne biter...ne gider
Gözlerim birer buğu tanesi
Her gün dumanlı her gün kör
Tenimde hasret kokusu var
Tomur..tomur sevdanın ıslaklığı
Ellerim yaradana dönük
Dillerimde dualarla
Kavuştur.....inlemesi
Sesimde sonbahar hüznü
Üşütüyor, yalnızlığım.....
Uzaklarda
Bir sevgi dumanı tütse
Sevda kokusu gelse
Şarkılar üflesem
İnip kalkan yüreğimin nefesini
Hissetse özleyen kulaklar
Kapımızda nefer sanki
Çaresizlik
Sigara dumanında tüter
Efkar
Hasret seni kavurdu
Beni mahvetti
Neden.neden tüm bu duygular
Sevdiğini bilmek
Özlediğini bilmek.........
Değilmi