Günler geçtikçe
Seneleri kovalayacak ve
Sen o zaman anlayacaksın:
Solan bir
Gül zerresi yaşamda,
Kimin seni üzdüğünü veya
Senin kimi üzdüğünü!
Döneceksin!..
Sen de bir gün gerçeklere,
Döneceksin!..
Ama hayatın gururuna karşı
Aldığın bir zaferle,
Yenik düşeceksin yaşama;
Dönmeye çalıştığın, tatlı-acı yaşama.
Zalimliklere karşı
Aldığın bir başarıdan
Umut vereceksin,
yarınların tebessümüne.
Ve
Senin yılların hep içinde olacak;
Ama başkasına feda edilmeden.
Birtek, hediye edilen
Bir hayat olmayacak; ama
Yanında hediye olan
Bir demet gibi
Birbirine sımsıkı kenetlenmiş,
Bir sırdan ibaret, ve
Yaşamın parçası, sevgi.
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümine Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/31/ozlenen-parilti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!