Özlenen... Şiiri - Onur Özbay

Öylesine bir hüznün buruk telaşı içindeydim.. susarcasına..
Zor zamanların dayanılmaz pençesindeydim...savrulurcasına...
Loş ışıkların önümü aydınlattığı bir yol takibindeyim yorulmazcasına...
Eski zamanlardan kalma yalnızlık dürtüleri vurur acımasızcasına..
Masmavi göklerimin hırçın martıları kanat çırpar uçsuz bucaklığına..

Ne olurdu umut edilen; düşlerimden bir parça koparıp getirseydi..
Anlamsızlığımın eskizlerini anlamlarıyla taçlandıran renklerle bezeseydi..
Laleleri kıskandıran pembe hayallerimi önüme birer birer serseydi..
Belki bir gün diyen sözlerimin yeşermesi için biraz su verseydi..
Akıp giden hayatın eşsiz enstantanelerini önüme serseydi...
Nasıl bir özlem dir ki anlayamıyorum, anlatamıyorum, haykıramıyorum...
Tarifsiz iç çekişlerime, anlamsızlaşan öykünmelerime dur deseydi..