Özlemlerim Vardı Şiiri - Medine Yılmazer

Özlemlerim,vardı,bir zamanlar geçmişe dair,
Küçük,gülümseyişlerim vardı, mutlu günlerime ait,
Umutlarım vardı! sevdiklerim için,hayeller,kurardım,
Yüceltiyordum,onları,gerçekleşmeleri için,

Bekliyordum,sessiz ve kimsesiz bekleyişler içinde,
Düşünceler,temiz,henüz hiç kirlenmemiş en yalın en saf haliyle,
Zaman,iyi gelmiyormuş,çok geç olmuştu,öğrendiğimde,
Götürüyormuş,meğerse hatıralarımda kalan bir kaç silinmiş resim leri bile.,

Kalmamış,sevda sözleri,yok olmuşlar,zaman ın o acımasız çemberi içinde,
Hatırlamıyordum artık kaybettiğim ,güvensizlik içinde,
Hayellerimi rafa kaldırmıştım,sevmeden seviyorum,diyenler,
Üç günlük bir tanımadan sonra,dostum,arkadaşım,sırdaşım, diyenler,

Kolaymıydı ,dostluk,güven arkadaşlığın anlamını yükünü taşımak,
Kolaymıydı,bazen neşe,bazen de o kocaman hüzün dağlarını taşımak,
Hangi sağlam bir yürek bu yükü taşıyabilcek ,,
Ya... umut verip haytından çekip gidenlere ne demeliydi,

Neydi,sahi ! bunların isimleri artık, hep beraberiz,beraber taşıyoruz,Bu,
Hayatın yükünü dedikleri,her daim mazeretleri,her daim bekletişleri,
Görmeyişleri,....Özlemlerimi yok ettiler,masumca sevmelerimi,
Her biri ayrı,, ayrı kirlettiler, ıOysa güvenmek istiyordum birilerine,

Diyordum bu kadar,kötü mü bu insanlar, bu kadar mı diye,
O, yüzdendirki sildim tüm sözcükleri, gönül defterimden,
Yok artık tüm bunların hiç biri anlamlarını kaybettim ben,
Yeni bir ben,olmalıyım diyerek devam ediyorum,
Hoş geldin diyorum benim hayatım seni seviyorum ben.