Özlemler Yumağı Şiiri - Ali Rıza Malkoç

Liman gibi sığındım, sabırla gölgesine
Varlığım feda olsun, çağrının bilgesine
Yıllar var ki hasretiz, suskunluğun sesine
-Huzura hasret kaldık, belki bir gün bir anlık
-Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

Özlemler yumağıdır, biriken hafızamda
Mevsimler yasta mıdır, güller niçin hazanda?
Kalem titriyor kalem, bu şiiri yazanda! !
-Gönül ne saray ister, ne beklentimiz hanlık
-Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık

Toplamayı unuttuk; bölmeden çıkarmadan
Nasıl maya tutacak, bu hamuru karmadan?
Hisset! düşündüğümü, şu kalbimi yarmadan
-Eşref-i Mahlukat’a yakışır mı ki hamlık?
-Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

Kalkınma aracımız, balta mıdır, keser mi?
Sevda bahçelerinde, muhalif yel eser mi?
Elma aldanıp diğer yarısına küser mi?
-Toprağa gömülmeli, uçup gitmeli benlik
-Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık

Dünya ne kadar geniş, var mı dışında kalan?
Vefamız düştü yere, yok mu eğilip alan?
Deprem ile sarsıldık, fırsat kollar heyelan
-Bizi derinden yakan, günlük hesaplar günlük
-Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

Hayalimde düşümde, özümde, gülüşümde
Doğduğum gün dün gibi, doğum var ölüşümde
Ümidim hep tazedir, her anım her yaşımda
-Çekilen nefes talep, her niyetimiz canlık
-Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık;
- Kurtuluş yolu bilip, izlediğim insanlık…