özlemlerim vardı umudun yeşil ışık yaktıgı
dakikalarda,
annemi özlerdim o anlarda umutlarımı
yeşile boyardım,ve
beklerdim tenhada yanlız ve umutsuzca
yine böyle bir geceydi
ansızın o tenhada
babamı kaybettim artık daha yanlızdım
artık:
umutsuzdum neyapmalıydım
aglamak bana görev degildi
gözümü kapattım ve
ölümle yaşamın keskin kavşagında
bir trene çarpar gibi çarpıldım
özlemlerim bir tarafa
umutlarım diger tarafa
ve ben
bugün kaybolmuşlugu ögrendim.
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)