Özlemler Özlemeler Şiiri - Reşat Öztoprak

Şu bitmeyen özlemler,
Hep olan,
Biten
Ve yeniden var olan özlemler.
Kapı aralığına sıkışmış,
Can ağrısındaki parmağın
Acısız olma özlemi.
Terhisini bekleyen,
Zamana takılan,
Nişanlının, sevgilinin,
Anne kuzusunun özlemi.
Kuraklıktan kırılmış,
Çatlamış toprağın,
Bir damla yağmur özlemi.
Bir de hani,
Hani bir de benim
Sana olan özlemim...

Güneşi unutan aşığın,
Gece tutkunluğuyla
Gün doğumu özlemi.
Çocuksuz bir anne babanın,
Suskunla susarak
Bir çocuk özlemi.
Bir çocuğun dualarıyla,
Yatağında göz yaşlarıyla
Kimse özlemi.
Yine bir çocuğun,
Kimselerinden beklediği
Oyuncak özlemi.
Bir de benim
Sana olan özlemim...

Kar ile tutuşan bir yılın
Katmerleşmiş soğukluğunda,
Bahar özlemi.
Yalnızlığın sonbaharında,
Son dercesine bir yalnızın,
Aşk özlemi.
Yoksulluğun pençesindeki,
Delik çoraplı bir ayağın,
Utangaçsız özlemi.
Bir açlık gölgesinde
Ve güneşin acımasız sıcaklığında,
Bir kuru ekmek özlemi.
Benim bir de,
Sana olan özlemim...

Parklardaki banklarda,
Ev sıcaklığı hisseden yokluğun,
Bir çatı özlemi.
Karnı doymuş ama
Tiryakiliğinde boğulanın,
Sigara özlemi.
Bir hastanın ateşinde,
Tutuşup bitiren,
İyileşme özlemi.
Bir de,
Yazıp da sana gelemeyen,
Adresi olmayan
Gönderilmeyen mektupların,
Gözlerinde okunma özlemi.

Bir de benim
Sana olan özlemim..