Özlemler Kelepçem Şiiri - Menekşe Gülay

Bıraktın gittin beni, arkandan bakakaldım.
Sevdan içimde, özlemler de kelepçem şimdi.
Hapishane evim, dört duvar içinde günlerim.
Ağlama duvarı her sayfam, renklerden ise kırmızı.

Aslında yeşili severdim senin gözlerin gibi.
Yeşerdim sana, ama bak şimdi kırmızıya esirim.
Çaresizlik hep benimle,hasretin ise içimde gizli.
Kovalasam da gitmiyor ben den ne istiyor ki.

Sensizlik vurdu beni, kurşun dan da beter şimdi.
Beklemekle mi geçecek ömrüm, bu esaret biter mi.
Tuz bastım yüreğime, yokluğun ise her an içimde.
Kavuştuğum anda kaybediyorum seni,tutamıyorum ki.

Kahrolası ayrılık, yakacak mı hep yüreğimi.
Berbat gönlüm, hüzünlemi kaplayacak gözlerimi.
Gücüm tükeniyor yavaş yavaş istiyorum sevdiğimi.
Bu sevda fazla bana, yoruyor artık kalbimi.

Gökyüzün de kutup yıldızını hediye etmiştin bana.
Sen de yıldızımsın benim, uzanamadığım, erişemediğim.
Aslında benimsin, ama avuçlarımdan yıldız gibi kayan.
Bir kalsan hiç gitmesen avuçlarım da hapis etsem seni.

Yollarım buram buram hasret kokuyor sevdam da.
Leylân oldum sevdiğim, özlemler kelepçem sana.
Sensizlik ateş yüreğimde,yakıyor içimi güneş gibi.
Bu özlem bitmez sen, ben ve aşkımız hep yaşadıkça.