Bahar gelmiş papatyalar çiçek açmış,
Neyleyim, karanfiller açmadıktan sonra,
Hüzün dolmuş içime neşem kaçmış,
Neyleyim o yari, neşe saçmadıktan sonra,
Soğuk kış gecelerinde herkes yürümüş,
Lapa lapa kar yağmadıktan sonra.
Ela gözlerini de kanlı yaşlar bürümüş,
Göz pınarları kurumadıktan sonra,
Seni deli gibi seviyorum boş kelime,
Seven sevdiğine sarılmadıktan sonra.
Sahilde yürürken versen de elini elime,
Özlemle gözlerime bakmadıktan sonra.
Duygularım köreldi, anılarda kaldı,
Neyleyim, anıları yaşamadıktan sonra.
Resimlerimiz duvarlarda takılı kaldı,
Neyleyim, o aşkımız öldükten sonra.
Yaşananlar hiç unutulur mu unuttunuz,
Neyleyim, nankörlük yaptıktan sonra.
Büyük bir aşkla seven insanı soğuttunuz,
Seven sevene şevk vermedikten sonra.
Rüzgar vurmuş saçlarını savurmuş,
Güneş değmiş yüzlerini kavurmuş,
Seviyorum lafları da palavraymış,
Yüreği benim için atmadıktan sonra.
Sineme vuru vura sinem yara almış,
Yağmur yağmış sevgili uykuya dalmış,
Kaderde yıllar sonra ayrılık ta varmış,
Neyleyim, ayrılıkları kavuşmadıktan sonra.
Kul Ömer, herkesi candan sevmiş,
Sevilen sevildiğini bilmedikten sonra,
Çok yıllar geçmiş ömrün sonu gelmiş,
Neyleyim, o sevgiyi ölüm geldikten sonra
09.12.2018 Ömer KILIÇ
Kayıt Tarihi : 9.12.2018 22:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!