Özlemiyor, Ölüyorum Şiiri - Serhat Yoldaş

Ayrıldık işte...
ellerimiz bomboş artık
sofrada ki tabak,
masanın bir yanı boş..
kurulmuş hayaller boş..
şiirlerim zaten, başı boş...
virane..
sensiz...
deli gibi severken ,
ayrılmak nedir bilir misin?
bilme..
sen zaten
hiç bir zaman bilmedin ki beni.
içimde ki seni anlamadın ki..
ben, senin için dünyaları
dize getirirken,
sen dünyaları başıma yıktın...
yıktında gittin...
...
şimdi,
kaç söz yazabilirim,
kaç dizeyi yanyana getirebilirim.
yokluğunun bu koca sancısını,
hangi dilde anlatabilirim ki
anlamassın da zaten...
anlasaydın,
belki bin kez öldürmek yerine,
bir ömür yaşatırdın bu sevdayı.
hani diyorum,
gitmezdin demi ?
son göz yaşlarımı silerdin..
ağlama derdin..
ne bileyim ..
belkide, saçımı okşardın...
dudağıma bir buse kondururdun..
ama gitmezdin..
terk etmezdin..
...
gittin işte...
Şimdi, Yüreğim bir fırtına da kaldı...
içim yanmıyor diyemem,
geberiyorum burda...
özledin mi diye sorma..
ölüyorum...
sensizliğin bu koca sancısını,
Yüreğimin, en koyusun da yaşıyorum...
olur da gelmek istersen,
Ben halen bıraktığın yerdeyim..
seviyormusun diye sorma !
Sevmek ne ki
Canımdan Vazgeçiyorum...
canımdan....
...
dedim ya..
özlemiyorum, ölüyorum...
ne tadı var hayatın,
ne tadı var Yüreğimin...
bak, kokunda kayboluyor,
çok bekletme...
gel biran önce...
gel..