Bir çocuk var karşım da
Çocukluğumun özlemi
Eli yüzü kirli
Üstü başı kir pas içinde
Yüreği bir deniz kadar engin
Bir bilye kadar renkli
Bir çocuk var karşım da
Gözleri ağlamaklı
Hayatın ne getireceğinden habersiz
Çelik çomak dünyasın da
Ve ben bir çocuk tanıdım
Umutlarını kırık dökük bir gemide saklayan
Fırtınalı bir günde umutlarını yitiren bir çocuk
Kağıttan gemi yapıp
Umutlarını hayallerini düşlerini..
Bir kağıt parçasına yükleyen çocuklar tanıdım
Her defasında dizlerini kanatan
Yine de bıkmadan yılmadan koşan çocuklar tanıdım
Ne de çok özlemişim
Hayal kurmayı
Umutlanmayı
Düşler de yaşamayı
Özlemişim çocuk olmayı
Kayıt Tarihi : 13.5.2015 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Atsan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/13/ozlemisim-cocuk-olmayi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!