Aralığı ocak geçiyordu...
Ve çok sonra gitmiştim o GRİ şehre..
Basarken toprağına o şehrin, yabancısı gibiydim sanki..
Eskisinden daha GRİ Eskisinden daha YORGUN'du bu şehir…
Benden sonra mı? Senden sonra mı?
Önce’m olmanı hiç istemedim. Hep Bugün’üm olarak düşledim seni...
Dile benden ne dilersen dedim ona giderken, Tek cevabıydı;
“ Umrumda değil hiçbir şey ben Seni diliyorum ” dedi.
Ama ben çoktan içimde ki O’nu öldürmüştüm..
Faili Meçhul bir cinayet gibiydi, içimdeki seni öldürüp gittin ve ben seni hiç göremedim…
Her zaman ki gittiğimiz yere bir daha gitmiştim..
Sana Dair hiçbir şey kalmamıştı orada..
Gölgesinde oturduğumuz ağaç bile kurumuş...
Senle Ankara çok güzeldi ama artık eskisi gibi YORGUN ve GRİ...
Karanlık şehrin ışıkları gibiydi gözlerin, içinde sadece kendimi görebildiğim...
Keşke'lerimle başbaşayım artık..
Yalnızlığın verdiği mutsuzluktan ibaret artık hayat..
Bundan sonra aradığım bir parça Huzur bir parça Mutluluk...
Hoşça'kal Ey Gri Şehir Hoşça'kal...
(02:34-12.01.2014)
Şerif TemelliKayıt Tarihi : 21.2.2014 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!