Özleminden koparıyorum takvim yapraklarını...
Yüreğimin çivisine iliştirip;
Umuduma ekleyerek...
Ve tek yaprakla;
İki ömürden ömür düşerek...
Ama buruk ta olsa;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim