Özleminden
kırılır kolum kanadım
bir deli rüzgardaki
dal gibi.
Özleminden
dökülür gözyaşlarım
ağaçdaki
son yapraklar gibi.
Özleminden
haykırır sesim,
kurumuş toprağın
gökyüzüne haykırdığı gibi.
Yani ben
darmadağın oldum
tükeniyorum yavaş yavaş
özleminden………..
Kayıt Tarihi : 9.1.2016 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!