Pazartesi
Telaş, ter, yorgunluk
Emek.
Salı
Yorgunluğun doruğu,
Gene emek.
Çarşamba
Havale, az rahatlama
Emekleyen emek.
Perşembe
Dünden kalan rahatlık,
Ama yorgunluk
ve emek.
Cuma
Gitme telaşı,
Aile özlemi, gözlerde kızarma
Belki de bir damla göz yaşı,
Varsa yoksa emek.
Cumartesi
Onlara sarılma,
Sıcaklık, güzellik herşey,
Bu da emek.
Pazar
Yine yeni baştan,
Omuzlarımda tonlarca yük,
Ezildim, bittim,
En büyük emek
Her halde bu demek..
Ocak 1998
Murat BerkKayıt Tarihi : 27.3.2009 21:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O yıllar işim nedeniyle oğluma, kızıma ve eşime özetle evime uzaktım. Sadece hafta sonları gidebiliyordum. Ama tüm hafta yine onları yaşıyordum. İçimdeki özlem bir türlü sönmüyordu. Bir hafta boyunca çocuklarımı düşler, bir taraftan da onların istekleri ve gereksinimlerini tamamlamaya çalışır hediyeler alırdım. Pazar geceleri ise sanki ölüm ayrılırdı yanlarından. Daha kapının eşiğine basmadan özlemeye başlardım, için için ağlardım. Şimdi o günleri daha çok özlüyorum ve daha çok ağlıyorum. Geri gelmez ki...Tam dokuz sene sonra kızımı kaybedeceğimi bilsem, çivilemezmiydim oralara kendimi. O zamanlar onu beş günde bir görebiliyordum, şimdi ise hiç...

TÜM YORUMLAR (1)