Özlemin yağıyor Şiiri - Celal Şahbaz

Giderken bilmiyordun,
Bilemedin…
Beni ölüm uykularına yatırdığını,
Umut kubbemde yıldızlarımı,
Birer, birer kurşunladığını…
Ne yani, bir gün geri döndüğünde,
Bıraktığın gibi kalırmıyım sandın?
Aldandın…
Oysa avareyim Ankara sokaklarında,
Kayıp bıraktığın beni arayan.
Sessizliğinin körüklediği hasret sancılarına karşı,
Kof bir umut dağına sığınmışım…
Özlemin yağıyor üzerime ağır ağır
Üşüyorum her gece,
Titriyorum,
Ya bir bankta, yada bir kaldırımda,
Bir sokak kedisinin sıcaklığında, besliyorum umudu…
********
Usandım artık, duvarların sessizliğinden,
Benliğimi saran gecelerin, emniyetsiz karanlığından,
Ruhumda dinmeyen fırtınaların uğultusundan,
Gel… gel de, al beni,
Özlemin karanlık sokaklarından…
Bana benzeyen, bu yabancı,
Bu darmadağın adamı…
İçimdeki mahsur sevdayı,
Çıkarda al,
Bitsin sensizlikten ötürü, bu mahkumiyet…

___________yorgunkalem...