Özlemin soğuk yeli Şiiri - Muzaffer Eker

Akşam kandillerinde buğulu bir sitem hıçkırığını,
Haykırır resmine boğazım,sokak lâmbasının lôş ziyasında,
Geceye isyanım tükenmez zamanın sarhoş rakkasında,
Aldırmaz bu mekân,siyah beyaz kâbusuna alev dillerin
Susmaz ayrılığın öfkeli ritmi soğuk avuçlarımda,
Açmaz hasret çiçekleri uykusuzluğun dik yamaçlarında.

Yeter dindir artık bu kâbusu bir merhaba karşılığı,
Bir yudum su vermeme yardım et güz fidanlarına,
Deli dolu yolculuklarda yapış kanadına ala şahinin,
Dönmeme çağlağında yıkan kimliğinden doyasıya,
Parçala sorumluluğunu,at dipsiz uçurumlara,
Karadeniz çalkantılarında kır kürekleri bilinmezliğe.

Masamdaki çiçeksiz bitkilerin kurumasına susuzluk,
Renksiz hülyaların silinivermesine aniden yorgunluk,
Boğazımda düğümlenmesine nefesimin burukluk,
Ve sebepsiz suskunluklarda vadide ani kuraklık,
Nedendir yeşilin ey en nazlısı,
Nedendir gözlerin ey en karası.

Gitme bu akşam üstlerinde veda bile etmeden,
Şarkıları bu kadar eksik bırakma üzgün,
Mevsimlik çiçekleri erkenden soldurma mahzun,
Kaldır başını korkmadan bir bak bulıutlara,
Biri mavi,biri yeşil ibrişimden iki salıncak,
Uzanıver hevesle uçmaya ummanlarda,
Uç ve uç,başın dönsün göklerde.