Özleminin sessizliğinde boğuluyorum
Hemen hemen her sabah
Simsiyah gecelerde
Korku oldu gölgeler
Ne surette olursa olsun
Aynada görülmüyor kaybolmuş
Bütün izler.
Gökyüzünden çığlıklar geliyor
Atarsın yüksek kayalardan
Naraları
Duyulurmu bilmem kimselere sesin
Sessiz çığlıkların arasından kaybolur suretin
Değmesin yüreğime
Değirmen taşı arasında duran
Bembeyaz un olmuş buğday
Buğday taneleri gibi saf
Kayalardan akan billur tanesi gibi
Şeffaf su misali tertemiz
Umutlar
Bırak dursun yerli yerinde sevdan
Elleme
Kimseler görmesin
Mahkumiyetini zavallının
Desem gelir içimden aşkın
Esareti
Yakar durmadan ateş misali
Tüm bedenimi
Anlaması anlatması inan çok zor
Sevdiğim.
Bahattin Tonbul
19.3.2014
Kayıt Tarihi : 11.8.2014 07:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevda ve aşkın sesi
İşte 'özlemin sessizliği de' böyle bir şeydir... Özlenen yoksa, yapılacak ne var?
Güzeldi şiir.. Kutlarım Bahattin Bey, Kardeşim...
TÜM YORUMLAR (1)