Özlemin senfonisi....! ! Şiiri - Fügen G ...

Tekil yalnızlıklar yaşadım
olmadı saçlarımı okşayan hiç
volkanlarım gider ayak infialde
hayat karmaşasında savruk dört yanım
en küçük çizikte bile kangren yaralarım
kıl payı besteler
savrulan usumdan bitap hayatlar
oysa...! !
korkumun faydası yok ecele..

beklemek bin zulüm
özleminde ölmek kimbilir kaç bin kez
sensizlik,bin zulüm bin bir ölüm..

bir uçurum yamacı
tutmana hasret ellerim.
bu kadar mı ıssızdım en kalabalık caddesinde şehrin
bu kadar mı hirpani sevda giysim?

yok...! ! !
yok işte cesaretim içimdeki duyguları anlatmak için bir bir
fiske gibi gelir ölümcül yalnızlığımda darbeler..
duyulmayan çığlıklar atıyor ağzım
sığmıyor gönlümün kırıkları hiç bir yere
üçü beş paraya ısmarladığım hüzünler
gökler sancılı
bulutlar ağlak..
ve içimde dallanıp budaklanan
adını koyamadığım hasretin..

teğet geçtim hayata hep bir bir eksilerek
sellerde kaybolur sevdam,aşkım buzullarda donar..
vermiyor aksimi aynalar
bir kanatsam hayallerimi
acıtır altında yalın yalnızlığım..

çiziyor gönlümü hasretin,ince sızım
ahh..! ! sen
karanlık gözlerimde parlayan çoban yıldızım.
ve herşey,
algılanamayan kırık dökük bir yaşam
özlemin kopkoyu zift karası
yelkovan akrebi bıçaklamış geçmiyor zaman
bir yanda sensizlik,
bir yanda uykusuzluğum..

fügen
İzmir 28.03.2009
02.45