Yine gözlerim kanlı kahverengi
Kulaklar çınlamakta oldu usta
Tesbih tesbih zikir eder ismini
Özlemin rengi mor dudaklarımda
Güneşi bile boyardı toz pembe
Kalem meleği arar karanlıkta
En ücra, en ulaşılmaz köşede
Bıraktığı yerde bulamamakta
Unuturdum ben zaman mefhumunu
Gülüşün kâfiydi uyandırmaya
Derin bir kuyuda yatan umudu
Sevincinden dört köşeli yapmaya
Bir selam, bir veda bana değmezdi
Ani olmalıydı herşey kaçışta
Ufacık ellerin ve de vücudun
Ezemezdi gururunu mutlaka
Şimdi Yine gözlerim kahverengi
Ok gibi ıslak kirpikler batmakta
Bıkmadan usanmadan andı seni
Özlemin rengi mor dudaklarımda
Kayıt Tarihi : 29.11.2012 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!