Ey Özlem! Gel gayrı yürekten su gibi akarcasına hani o sevdiğim bakışınla
Zayi ilanı veren ruhumun en kesif zamanı
Dağılma dönemi yaşayan artist sevdaşörün son kılıcı kendine saplandı
Sen yaralı ben yara bereli bin parçalı bir çaresizliğin
Gel gayrı bu ayrılık ağıtların tüm sevenlere milli marşı oldu
Gel gayrı sözü bağrıma saplama beni ölümüne bağlama
Gel gayrı sözün sözü tükendi ben tükenmişliğin kör gözü
Gel gayrı sızım ol gözüm ol sözüm ol hep özlediğim hep seveceğim ol
Gel gayrı ölüm ölüme yakın sen sana ben benden uzak
Gel gayrı tüm ümitlerimin hatta yaşama okyanusumsun
Gel gayrı hatalar hatalara hat oluyorken kapat bu hattı
Gel gayrı bilenmezliğin bilgesi sensizliğin ilgesiyim
Beni bana yoldaş eyle.
Sensizlikten öte,ne acı,ne ölüm, ne hayat tanıyorum.
Tanıyorum tanıyoru ve seni tam tanımıyorken
Gel gayrı seni ömürlük tanımak mutluluğunu nail eyle
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 10:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Taylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/23/ozlemin-ozlemi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!