Hangi şarkıyı söyleyeceğimi biliyorum!
Yeşil bir vadinin büyülü sesine karışan dizelerimi sana bırakıyorum! Yaşam salıncağının en hızlı yerinde yükseklere vuruyor rüzgar beni
Sabah şarkıları ağır geliyor uykulu gözlerime, sorgusuzca bakıyorum kayıp olan aralığa! Aralık’tan geçerken Ocak’a!
Uyruğu belirsiz kentler içinde …Yükseliyor duvarlar! Alkışlanan bir yaşamın neresinde durur oyuncular ve biz hangi rolümüzden kalma acılarımızı ortaklaşa yaşıyoruz farklı zaman dilimlerinde farklı şehirlerde…?
Herhalde hikayesini anlamadan, bir insanı anlamak imkansız, ya da mümkün değil! Bu kadar çok yaraya, o kadar çok insan hikyesi! Kuşkusuz sarılmak gerek kaleme bu yüzden! Kelam niyetine!
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta