Acının zifirisini yaşatır vedasız gidişler
Ölüm buna eş değer, belki de daha beter.
Ölmekle yok olur bir can bu evrende
Tekrar başlar bir hayat ötelerde.
Onun yokluğunu bilerek yaşamak
Zehir gibi yakar genzi, kan akıtır içten içe
Özlemin hançeri.
Kopkoyu bir karanlık girer aramıza
Alır götürür bizden bizi
Gözlerimize iner puslu bir perde
Ölüme hasretizdir yaşarken bile
Kavuşmak için sevdiğimize.
Buruk bir acıyla kıvranır her bir zerremiz
Suçu yine kadere yükleriz.
Gecelerde depreşir bütün sızılar
Donuklaşır gözlerde bakışlar.
Saklanırız gecenin karanlığına
Ruh huzuru buluruz manevi atmosferde.
Derinleşen duygular, sinemizde yoğunlaşır
Uhrevi bir huzur içinde
Dinginleşiriz.
Halide Köksal
24/Eylül/2017
Kayıt Tarihi : 22.3.2018 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!