Özlemin Gizlicesi Şiiri - Evrim Evrensel

Öyle özledim ki gizliceden.
Gözlerinden kaybolmayı mesela...
Muhabbet kuşları gibi cik cikleşerek yorulmadan,
Ne olursa olsun doyulmuyor sarılmadan...
Seninle senleşmenin hazzı...
Bir de "ela gözlerini sevdiğim dilber"e çalınan sazı.
Alıp götürür kuytulu gecenin kucağına,
Ne de kocaman özlemişim meğer ki
Burun direğim kırılırcasına,
Göz pınarlarım derelerce, bir bilsen...
Gögüs kafesimde kanarya sesi,
Küt küt vuran davulun titretmesi,
Ellerim bir garip, gizliliğim...
Avuçlarımda dökülen sular da neyin nesi,
Meğer özlemin terlemesi,
Davul tokmağının zortlatması...
Öyle özledim ki,
Özlemlerimin en gizlicesi.
Derinlerimin dehlizlerinde kaçışarak
İlerleyişinin titrekleşencesi.
Gizliden gizlice sevmek demek ki böylesi
Vaay beee
Demek ki böyledir Özlenince
Ve Özlemin gizlicesi...