Özlemin Dili Olsaydı Şiiri - Menekşe Gülay

Bir vurgun yüreğimde
Ağlasam olmuyor gülsem olmuyor
Bir sevda başımda
Yansam olmuyor ölsem olmuyor
Divane gönlüm esir yüreğine
Ne yazık beni hiç anlamıyor.

Sevdam dedim taptım sana
Aşkım dedim öldüm senin uğruna
Yalvarmaktan bıktım artık yoluna
İnsaf yok mu sen de sevdiğim
Merhem olmazsın hiç yarama
Çare bulunur mu gönül sevdama.

Gözlerimde yaralı bir bakış
Dudaklarımda yarım bir gülüş
Ellerim öksüz yüreğim sevgisiz
Tenimde kalmadı artık izin
Ahh bu kalp hep sensiz
Sevdaydı adım şimdi çaresiz.

Geçti ömür, boşa döndü zaman
Geride güzel anılardı hatırlanan
İpek böceğiydi koza da kalan
Kelebek olup uçamayan
Gönlü kırık, yüreği yanık
Aşk serüveninde kaybolan.

Ne zaman gelirsen bu şehre
Yağmurlar dinecek gözlerimde
Güneş yeniden doğacak sevgime
Umutlar yeşerecek seninle
Eğer özlemin dili olsaydı
Bağırırdı seni seviyorum diye.