Ozlemin Destani(Zehraya Siir)

Bugun carsamba
bugun gunlerden seni dusunmelerin ertesinde
yine seni dusunmelerle soluklandigim bir baska bahar gunu
ozlemine yaradilisin anlamanin yetmedigi anlardayim

Ozlemek nedir diye dusunuyorum
seni tenimde ve ruhumda hissetigim her anin ertesinde
Icimde akan su sicak nehir mi diyorum acaba ozlem
Gunlerin ayriligi anlatan anlamina isyanin
icimdeki su deli haykirisidir belki ozlem diyorum
Belki gecelerle seni konusmaktir ozlem
Belki sana yazilmayan her satira
senin heyecanini yuklemektir
senin adinin olmadigi her satirda
seni anlatmaktir ozlem
Belki sicak bir yudum cayi
Dudaklarimda sevdanla demlemektir ozlem
Isminin her hecesinde dalmaktir hasretin girdabina
uzaklara gitmektir ozlem
Belki icimdeki su kabaran deli arzudur ozlem

Ozleminden baska farkindaligim yok bugunlerde
Gozlerinin buyusunden yeseren ozlemlerimi
guzelliginin sarhoslugunda saliyorum sevda ustune
oyle cok duslerim var ki tenine dair
hasretlerim cildirmasin,
senden baskasinin ehlilestirmeyecegi noktalara varmasin diye soylemiyorum, yazmiyorum…
beni senden baska sevdanin doyuramayacagi caresizligim durduruyor
Sadece sana ulasabilecegim zirvelere konuyorum
yalniz ucan kartallar gibi
sadece senli ruzgarlar bekliyorum

Ben seni seyretmelerin sevismelerinde
dokunuslarin sessizliginde severken
sen ansizin gelen bahar gibi
hani baharin ansizin geldigi anlarda
tabiatin insani deli eden o kokusunu ruzgara kattigi an gibi
cicegin sevdali dokunuslara sehvetle tomurcuklanmasi gibi
topragin yesile sevdali kosusu gibi
ansizin yeni sevdalar doguruyorsun icimde

ben sana her sarilista yeniden asik olmusum gibi
ilk kez sevisecek acemi bir asik gibi
dunu ve yarini unutup
sadece ani yasayan deli sevdali gibi oluyorum

sahi tam su anda
tam ruhumla senin yuregine yazildigim su anda
biz ayri miyiz
uzakta mi tenlerimiz sevismelere
o zaman nedir bunca ayrilikta
beni senle dopdolu eden duygu
nedir icimde hic eksilmeden devam eden bu sevisme doygunlugu
tipki susamisligin en derinliginde doyasiya su icer gibi
korkunun en derin karanliginda
anne memesine sarilmanin guvenini duyar gibi
en uzun gecede bile
gunun dogumuna her an dokunur gibi…

senden ayri oldugum zamanlarda
senden uzakta iken bile
senden ayri olmayacagini anlamakla gecirdim zamanlarimi
`ayrilik sevdanin en zorlu ogretmendir` derler.
bir bilgenin kadim sozu mudur bu
yoksa sevdan beni bilge etti de
kendiliginden mi dokulur bu sozler
bilmiyorum.

bilmek istemiyorum senden baska hic bir seyi
bilmek neye yarar
senin sevdanin bilgeliginde yasarken ruhum
ben sair miydim eskiden beri
sevdanla mi akiyor kelimelerime
sairin o daha once hic bilmedigim buyulu dokunuslari
bilgelik nedir ki sevda sarmamissa insanin ruhunu
`Sevismelerde bilgelik tanrinin saltanatina ulasir` derler
kim demis bu sozu
benden mi cikti yine
bilmiyorum
bilmemek en cok senin sevdani bilmenin icinde guzellesiyor
bilmeyisler en buyuk sevda oluyor o zaman