“Bu şiir sahibini bulur”
Önce,
Ellerimde saçların vardı.
Sonra;
Dilimde uykusuzluğun ninnisi,
Dilim tutulaydı da
Söyleyemeseydim.
Kundağına sakladığım,
Hasret türkülerini...
Belki de çalmazdı;
Minik gözlerini ayrılık.
Belki de devrilmezdi ziyamıza karanlık.
Ama neylersin yavrum,
Ellerimden çaldılar saçlarını
Hayalime mahkum ettiler bakışlarını.
Garibim;
Tütmez oldu ocağım,
Sen yoksun!
Yıkıldı gönül konağım..
Önce,
Dokunuşum vardı;
Cennet kokan tenine.
Sonra sarışım bedenini
Sonra koklayışım hani.
Kızım benim...
Körpe bakışlı meleğim...
Her daim aklımda açan çiçeğim.
Şimdi;
Canlarımı dizdim bir tespihin ipine
Teker teker çekiyorum.
Tırnağımı doğradım aşıma,
Kanımla içiyorum...
Geceler;
Halimi bilmez geceler,
Her daim peşime,
Pusu kurdu gölgeler.
Kızım benim,
Şimdi gözlerini çiziyorum bir boşluğa,
Gölgen düşer sıvası dökülmüş duvara.
Sonra cemalini çiziyorum,
Sonra çiçekli elbiseni,
Sonra patiklerini.
Sonra!
Sonra!
Kırmızılar konduruyorum yanağına,
Sonra öpüyorum doyasıya.
Yüzüne batmasın sakallarım
Azıcık bekle emi...
Seninle dertleşmeden,
Bir yere gitme emii..
Nedendir? Bilmem ki
Her şey sanki tersine,
İstesen ruhumu verirdim.
Bir “Baba” deyişine...
Şimdi;
Buğulu hasretleri,
Kuşanıp ta geliyor sesin
Saçlarını kim tarıyor kızım,
Kim siler boncuk gözlerini
Minik serçem nerdesin?
Kanadını ben kırmadım.
Bunu böyle bilesin...
Belirsiz bir vakit aralığında,
Alacalar düştü yoluma,
Silah çektim dün gece,
Ayrılık rüzgarlarına.
Kısır döngüler,işte
İşte kısır zamanlar,
Her gece düşümde
Boğar beni hatıralar.
Nedenler,niçinleri,
Çeker oldu sorguya
Sen bana bakma!
Baba yüreği dayanmaz bu ayrılığa...
Kızım benim...
Körpe bakışlı meleğim...
Her daim aklımda açan çiçeğim.
Az kaldı sık dişini
Yele vermem saçının bir tek telini.
Şimdi kapat gözlerini
Dal pembe rüyalara
Her gece düşüne düşmez isem
Tükür gayrı suratıma...
Elbet bir gün geleceğim,
Ellerimde yarınların umudu,
Geride hançerlenmiş korkuların kabusu.
Binlerce kır çiçeklerini dizeceğim odana,
Yele vermem; Sen korkma,
Ben dokunurum saçlarına.
Bir kerecik canım de
Bir kerecik babam de
Ne olur
Yüreğim dayanmıyor işte.
Kızım benim...
Körpe bakışlı meleğim...
Bekle beni;
Şafakları sarıp sırtıma,
İlk horoz sesinde geleceğim.
Akşamdan hazır et umutlarını,
Artık vakit kalmadı.
Bir yağmur tanesinde düşeceğim camına.
Gayrı ne çıkarsa çıksın bahtıma.
Bekle beni,
İlk ezan sesinde ordayım,
Yanında,tam baş ucundayım.
Sana yolladığım kırmızı pabuçlarını giy,
Sonra sıkı sıkı sar atkını boynuna
Aman ha üşütmeyesin
Dışarısı şimdi kar,
Dışarısı boran.
Hadi kızım,
Bırak!
Solsun geride kalan...
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 10:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!