Gözlerin birer kuyu, derin ve sonu bilinmez,
Bakışların birer ok, saplanıyor yüreğime.
Sesin bir bülbül sesi, fısıldıyor adımı rüzgâra.
Kokun bir yasemin kokusu, sarıyor bedenimi.
Seni özledim, özlemin adı sensin.
Yokluğunda sensiz her şey eksik, her şey yarım.
Geceler karanlık, gündüzler puslu,
Sensiz hayat anlamsız ve tatsız.
Seni özledim, özlemin bir deniz gibi,
Dalgaları vuruyor yüreğime,
Boğuluyorum sensizliğin derinliklerinde.
Seni özledim, özlemin bir ateş gibi,
Yakıyor içimi, kül ediyor bedenimi.
Seni özledim, özlemin bir fırtına gibi,
Sarsıyor ruhumu, savuruyor beni.
Seni özledim, özlemin bir canavar gibi,
Parçalıyor kalbimi, yiyor içimi.
Ama biliyorum, bir gün döneceksin,
Ve ben o gün yeniden doğacağım.
Gözlerin güneş gibi aydınlatacak dünyamı,
Sesin cennet bahçesi gibi olacak kulağıma.
Seni özledim, özlemin adı sensin.
Ama biliyorum, bu özlem son bulacak,
Ve biz yeniden bir olacağız.
Yasin Gençkol
Kayıt Tarihi : 13.8.2024 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!