Özlemin Şiiri - Kamuran Tuna

Uzaklarda bir diyarsın gecenin karanlığında
İçimdeki Gülizar’sın sabahın aydınlığında
Yokluğun buzullar kadar, dondursa da ne çıkar
Sen içimdeki baharsın, maziden atiye kadar…

Yüreğimden dolup taşmış, ummanları bile aşmış
Hayallerimde yalnız sen, bilmiyorum nasıl desem
Meğer benim halim yaşmış, bu ne sönmez bir ataşmış
Yıllar yılı aşkın ile alev, alev yanarım ben……

Bir elinde yıldızlar var, öbüründe ay deseler
Önüme altınlar serip, hepsi senin say deseler
Her sözümü emir sayıp, daima hay, hay deseler
Hiç birine dönüp bakmam, vay be nankör vay deseler

Suya hasret toprak gibi, yanıp kavrulsam çöllerde
Hüzünlü bir şarkı olup, söylenip dursam dillerde
Özleminle gezinsem de, hep diyar, diyar illerde
Aramam ki senden başka, bülbül olsam da güllerde

Zaman nasıl akıp gider bilemeyiz ne şekilde
Yazıyorum kağıtlara bir tek benim bildiğimi
Seneler akıp giderde kavuşamayız belki de
Anlatmak istedim yine seni nasıl sevdiğimi…