Özlemin daglar kadar yüksek
dalgalı denizler kadar kabarsın yüreginde
yalnız kaldığında çınladığını duy kalbinin
kaçıp kurtulmak kadar zor olsun bensizken benden
Küçücük olsun özlemin
bir mum ışığından
kocaman yansımaların her kıpırtısı
yüregindeki çırpınışları inkar ettikçe
binlerce mum gibi
yıldızları ve güneşi yakaçaktır aşkım
hep o eksilmeyen sıcaklığıyla
ruhunar
Hülya BirolKayıt Tarihi : 9.1.2010 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Birol](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/ozlemin-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!