al benide yanına...
al benide gül kokulu koynuna..
yanlızlıgım sensizligim kederdolu yüregim.....
tutmuyor ellerim gitmiyor hasretin.......
astıgım kendir dar geliyor boynuma......
can bedene tatlı gelip terketmezken..
özlemin hasretin de gitmez bu bedenden...
düşünmeden bırakıp gittin şimdi neredesin sen....
özlemin doldu acıların peşimi bırakmadıgı yanlızlıgımda...
ne su nede bir lokma geçer seni düşündükçe bogazımdan...
sonbaharın gelişiyle dökülen yaprakların hazanında.....
dahada çok özlemin çöker üstüme...
kışın habercisi olan yagmur ve kara bulutlarıylan....
seni benden alan karakışın soguk nefesini hissettikçe
yaşadıgım her an her saniye sensiz gelip geçtikçe...
sonbaharda esen rüzgarla yapraklar savrulup düştükçe..
bendende birşeyler kopup düşüyor..
hasreti kışa dönen yar....
DERSİMLİ...A.....28.01.2010..
Kayıt Tarihi : 29.1.2010 09:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!