Yıllar öncesi,
Anamın tarhana çorbasını özlerdim.
Bakıp bakıp Harput tepelerine...
Yıllar öncesi.;
Özlem duyardım,şehrimin sokaklarına
Ve parkına
Ve demiryoluna,
Ulaş Çay Bahçesi’ne...
Bakıp bakıp özlem duyardım,
Harput tepelerine...
Aradan yirmi yıl geçti
Geceli gündüzlü
Tam yirmi yıl.
Şimdi ayrı bir özlem var içimde
İzzetpaşa Camii’ne özlemim ayrı
Ayrı özlemim,Keban yollarına...
Bilmiyorum hâlâ aynı bakıyor mu?
Harput...
Her bakışında sitem duyduğum
Harput...
Şimdi tütüyor gözümün ucunda
Başındaki dumanıyla
Burcu burcu...
Yatırlarıyla,heykeliyle,tüm ihtişamıyla
Harput...
Kaldırsam başımı
Sanki göreceğim gelir.
Yakın olsa yolum koşarım,
Koşar gelirim sana
Sıcak insanlarına,dostlarıma...
Ne zaman duysam adını “ ÇAYDA ÇIRA”nın
Ve de kıtlama çayının...
Özlemim Ulukent’e,
Özlemim Harput’a
Ülkemde bir cennet köşe
E L A Z I Ğ’a...
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 17:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!