Demir gibi bu yüreğim çeliğe dönüşünce
seni düşünen aklım duygularımla bütünleşince
özlemin acıya dönüştüğü her hecemin içinde sensin
sensiz yaşadığım günler'de seni yalnız yaşadığım tek sebepsin.
Bende iz bırakacak kadar göz yaşı akıttığında
kar taneleri saçına dokununca adını Berfin koydum
gözlerim gözlerinin zindanlarında mahpus kalınca
ben gözlerinde ağladığım her saat her dakikada seni özlerdim.
Buruk kırışmış gül misali yapraklarını toprağa döktüğünde
hayalimi ölüm sehpasında yalnız bıraktığın gün gibiyim
yarınlar doğacak elbet. geceyi günün şafağında kollarına teslim eteğimde
sönmüş kalbinin ateşi bedenimde senin için yanan alevle tekrar gürleşir..!
Kayıt Tarihi : 23.4.2015 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bilmem
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!