Özlemim Şiiri - Tayyibe Menengeç

ÖZLEMİM
Salına salına,savrula, savrula kentten, kente,
Şehirden, şehre dolanır benim özlemim. İzmir,
İzmir’de benim özlemim. Kordon boyunda ege
Denizinde, Urla’da evka beşlerde sarhoşça söylenen,

Şarkılar var gitar eşliğinde, işte gözlerimin içinde,
Özlemin ey İzmir. Şimdi bakıyorum uzun, uzun
Akdeniz’e, askerler, efeler, Yörük Ali efe ve şövalyeden
Geçiş yapan ne delikanlı yiğitler var. Ne şehitler var ne de,

Sekerek kaçan vatan hainleri! Alamıyorum Akdeniz,den kendimi
Uzun, uzun kokusunu çektim içime, tarih var her yerde. Herkes
Biliyor kulaktan kulağa fısıldanan artık tüm Dünya’nın kulağında.
İstanbul seni kurtaran buram, buram Fatih sultan Mehmet. Anadolu

Seni sahip çıkanlarla bambaşka. Şanlı urfa senin şanın tarihte.
Küçük kızların, kırmızı duvak elleri kınalı gelinler biner asil atlar
Üzerine Şanlıurfa’da. Kırılır bin bir ümit, kararır gözler zamansızdır
Sevgiler, zamansızdır vurulan davullar. Biter, biter, biter Şırnak’ta

Ki, kurşunlar. Seni, onu, şunu, bunu asil yapar amansız gelen her
Kurşunlar. Ve ölmez türkün şehitleri! Neler söylüyorlar sana neler,
Türk ise kanı kırmızıdır diyenler. Karış, karış seni yaşar her gelen,
Mekke’de toplanır Arap,bı Çerkez,zi, Yunan’ı, Rus’u susar insan,

Susar zaman, susar toprak, dalgalanır al bayrak.