Dökülmelerinden geçtiğim nehirlerin sunağından akar sözlerim
Damla damla “sen” diyemeyişlerimle denizlerinde vurgun yerim
“kahretsin” deyişlerimle boğulduğum sularda
Olta ucunda balık olmaktı dileğim
Tanrılar dağının eteklerinde savrulan hayaletim
Sundurmandan süzülen damlalarımdı bilesin
Toparlanılmaz “aşk” oyunlarından kovulan yarenliğim
Dümdüz/eksiz/yalın kalınmışlığın duvarlarımda sensizliğim
Defalarca, neredeyse ömürce silinmeyecek
İç çekişlerimin saklı sahibi
Özlemim...
01.11.05
Yasemin SezerKayıt Tarihi : 2.11.2005 00:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Sezer](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/02/ozlemim-7.jpg)
Dökülmelerinden geçilen nehir sunağından akan sözler. Nehir sunağı şiirsel. Sözler bir yerden geçerken o kadar yoruluyor ki...
TÜM YORUMLAR (1)