Bir cocuktum..
seni tanimak aklimdan gecmezdi..
bir ucurum zirvesinde, korkuyorum dusup parcalanmaktan..
sanki ihtiyarlanmis ruhum..ama bedenim cocuk..
adimi ögrendim yeniden...
resse..bir an..
inlemeler icimde..bu tuhafliga alisamadim..
ilk önce..
ama ben büyüdüm..
beynim benimdi artik..
umut isigina yürüyorum..
ana yüregi degil..hele baba yuregi hic degil..
bir toprak kokusuydu..onun aski..
beni bana ögreti..
artik ben yokum..biz variz..
ben senlen vuruldum..ebediyen seninleyim..
an be an.. özlemlerdeyim...
tepinir dururum..ararim yürek atisiyla..
beni ben eden sevdami..
Ey Zaman bikmadinmi..
yanip kavruluyor beynim..
yüregim..gülüsüm..
bedenim sarsiliyor..yuregim yaniyor..
özlem iste..askina..sevgisine..gözlerine..
Kayıt Tarihi : 5.12.2011 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!