Özlemim Şiiri - Kadir Kaya1

Özlemim

Baykuş sesleri gelirdi gecede, uzaklardan,
Arada bir de bir tilki sesi, bilmem ki neden?
Gökyüzünde kum gibi serpiştirilmiş yıldızlar,
Kocaman bir avluda yalnızım,
Gaz lambasının ışığında anamın gölgesi vuruyor,
Çivi ve macunla tutturulmuş kırık pencere camlarına,
Saf ve masum, engin gönüllü insanların sıcaklığı
Yayılıyor dışarıya,
Yalan, riya, türlü tuzak yoktu, bilmezdik
Tarhana çorbasını bilirdik, dumanı tüten,
Tereyağını bilirdik, anam yayıklarda yaymış,
Patates oturtmaları pişerdi kuzine sobanın fırınında,
Çocuktuk, bayramdı bize bayram,
Hedik kaynatılırdı kocaman kazanlarda

Babam kahveye giderdi, kahveden gelirdi
Karlı bir dağ yücesiydi gözümüzde,
Canla başla çalışırdı, ekerdi, biçerdi,
Buğdayla dolardı ambarımız, yüzümüz gülerdi,

Akrabalar vardı, komşular vardı,
Kimin ne derdi vardı bilinirdi
Dertler söylenebilirdi o günlerde, çare bulunurdu,
Ak saçlıların elleri öpülür, duası alınır, sözleri dinlenilirdi,
Gençler sevilir, sırtları sıvazlanır, adamlık öğretilirdi,
Topluca yapılırdı düğünler,
Topluca kaldırılırdı cenazeler,
Dargınlıklar da olurdu, arada bir,
Sözü dinlenenler araya girer,
Düğün bayram bahane edilirdi,
Sorunlar çözülür, küslükler biterdi,
Yorgun, bitkin, rüzgâr vuruğu, güneş yanığı tenler
Sakince gömülürdü yün yataklara gecede,
Yaratana şükredilir,
O günün hesabı kapatılır
Yarına Allah kerim denilirdi,
Kapılar kilitsiz, huzurlu uyunurdu,
Bismillah ile kalkılır, doğan gün selamlanırdı,
Yaşama sevinci ödünç alınırdı,
Yalaktaki suda çırpınıp yıkanan serçe kuşlarından,
Sabah sevgisini sunan kediye bir göz atılır,
Hakkı verilirdi,

Basit yaşanırdı, basit
Karmaşık değildi hesaplar,
İki kere iki hep dört ederdi,
Zorluklar birlikte aşılır
Birbirine muhtaçlık bilinirdi
Ahırdaki inek hastalandığında kime gidilir,
Köyün kırık-çıkıkçısı kimdi?
Çivi kimden alınır,
Kimden borç istenir, kimden istenmez,
Gizli anlaşmalarda yazılıydı,
Bir makine gibi işlerdi düzen,
Sakince, gürültüsüz, patırtısız,
Bazen sürüye kurt girer,
Kahvede lafı edilirdi
Kimin köpeği yaman
Kimin tarlası verimli
Kimin yüreği engin
Belki de bu yüzdendi düzenin işleyişi,
Gizlisi saklısı yoktu kimsenin, sülalesi bilinirdi,
Aldanmazdı insanlar, güvenirdi

Önce mahallemizdeki ak saçlı eli öpülesi dedeler, nineler,
Bir bir öldüler,
Eksilip gittiler aydınlattıkları dünyamızdan,
Bizler büyürken usul usul
Anne-babalarımız yaşlandı,
Teknoloji, iletişim, ulaşım derken,
Muhtaçlıklar azaldı,
Büyü bozuldu bir kere,
Dedelerimizin kaybı ile yitirdiğimiz değerlere,
Babalarımızın gidişi ile yitirdiklerimizi ekledik,
Hayat değişti,değerler değişti, biz değiştik,
Özlemle dolu kırıntılar kaldı bende o günlerden,
Kilitsiz evlerde uyuyup uyanırken
Kendimi apartman dairelerine hapsettim,
Dokuz kilit taktım kapıya,
Kapıdan çıktığımızda karşılaştığımız kim?
Bilemediğimizden gömüldük iyice yalnızlığımıza,
Belki o da bizim gibi yalnız,
Ama konuşamıyoruz, paylaşamıyoruz,
Ne derdimizi, tasamızı, ne de sevincimizi,
Anlatsan da dinlemiyor kimse buralarda,
Psikologlar dinler ancak, o da paran varsa,
Yalnızlığında kaybolan kalabalıklar,
İçi boş, kof topluluklar,

Çocuklarıma da anlatamıyorum çocukluğumu,
Serçe kuşunu, sığırcık kuşunu,
Günü karşılayışlarındaki yaşam coşkusunu bilmiyorlar,
Pahalı kahveler içip markalı, marka giyiyorlar,
Bunun anlamını da bilmiyorlar,
Oysa anam, yün çoraplarımızın topuklarındaki ezikleri yamarken,
Masallar anlatırdı bize,
Anlatıyoruz çocuklara,
Bunlar masal geliyor,
Ben de kalmış bir şeyler,
Var birkaç kırıntı,
Çocuklar, çocuklarına ne anlatacaklar ki?

04.03.2010 Kozaklı-Nevşehir