Biz, birlikte, tek yürektik,
Zeytin dalında ötüşen kuşlar gibi.
Bir egoyu tatmin için,
Dallarımızı kırdılar.
Dağıldık;
Darmadağın olduk,
Nar teneleri gibi,
Martılar küstü,
Üstümüzde uçmaz oldu,
Çiçekler boynu bükük açmaz oldu.
Ufkumuz kararıyor, içimizde yara var,
Sevgiyi satın almıyor ki,
Dünya malı neye yarar.
Egomuza yenildik,
Gök kubbe başımıza düştü,
Dostluklar üşüdü,
Gözlerimiz ufuklarda
Dostlukları ısıtacak güneşin
Doğmasını bekliyoruz.
RAUF BEKİROĞLU
16.12.2022 ANKARA
Kayıt Tarihi : 16.12.2022 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!