Özlemi Özlemek Şiiri - Volkan Çini

Yine sensiz uyandım, gözlerim doldu bugün,
Kahverengi gözlerin düştü rüyama dün.
Bir vapur dumanında, martı çığlığında sen,
Ben Ankara soğuğunda, İstanbul yazında sen!

Geceler yokuş gibi, sabahlar yorgun adım,
İstanbul’a varmadan gelmez yerine tadım.
Hasretin bir cenaze, seni görmek düğündür
Benden gittiğin an artık ölüm günümdür

Yüreğimde ismin var, telefonumda sesin,
Bir nefeslik mesafe... Yanımda, hayaldesin.
Sen gülünce gün doğar, üzülürsen kıyamet,
Dillere destan olmuş, sendeki bu zarafet...

Ve anladım sevgilim, şu hayatın gerçeği;
Zor olan beklemek değil, Özlemi özlemekmiş.
Dalında kokladığım, taze hatmi çiçeği...
Solarken bile bile yolunu gözlemekmiş.