Özlemez Misin Şiiri - Yüksel Güney

Özlemez Misin
Ölüm ağır uyku. kabrin altında.
Korkudan bir paye eylemez misin.
Müslüman, yazıyor kimlik kartında.
Hakikati bilip söylemez misin...

Topluma ben şıh’ım, âlimim derken,
Beş öğün yemeği iştahla yerken. Postnişe oturup vaaz ederken.
Mücrimlere HAKK’a gel demez misin...

İbadet yaparken resim çektirip.
Sonra haram diye atarak trip.
Günahkâr zengine nişane verip,
Salih bir fakiri çok sevmez misin..

Amelin çok olsun uykuların az.
Gece gündüz oku. gece gündüz yaz.
Sofrana gelince kızarmış bir kaz.
Yoksula yedirip sen yemez misin..

Hac’ın senin olsun. cihadı söyle.
Ancak ALLAH’a kul olursun böyle.
Hakikati görüp Nasuh tövbeyle,
Ufuktan Cennet’i gözlemez misin..

Yükselim bilirim halin divane.
Gerçeği söylerim hep tane tane.
Gurbette gezerken hep hane hane,
Evini yurdunu özlemez misin...