Tutamıyorum kendimi
İçim acıyor özledikçe
Sızlıyor parçalanıyor
Tükenmişliğimin içinde
Kurumuş dudaklarımla seni sayıklıyorum
Elimden birşey gelmeyişini seyrederken
Çaresizliğin içinde yitik yorgun yıkılıyorum her gece
Yalnızca ben biliyorum ben hissedebiliyorum
Biliyorum ki anlamıyor beni hiçkimse
Yalnızca anlamaya çalışıyorlar
Bilenip her gün
İçimi oyan keskin bir çakı ayrılık
Bitmiyor ki
Bitti derken yeniden başlayan bir tükenmezlik
Uzadıkça uzayan bir sürgün
Saatler gün, günler ay, aylarsa yıl gibi
Özlemenin acı tadı derdim hep
Tadı tuzu kalmadı bu özlemin
Şimdiden çöktü yorgun dizlerim
Sahipsizliğim sensizlikten
Yetimliğim sensizlikten
Sensizliğimse HASRETLİKTEN CANIM....
Kayıt Tarihi : 21.8.2002 09:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!