Ozlemeler Şiiri - Ahmet Okur

*Yurekli asker sehit, sehidi goren de gazi olur
*Dostunu postu icin dusmana satan cakal, postu icin kurda yem olur.
*iki ayakla yurunur, birinin kisaligi yurumeyi topalliga birakir.
*Mandalar bile sirt sirta vererek rahat uyumaya calisir.
*insan dogdugu yerde degil, doydugu yerde hamd eder.
*Yanginda olenin son nefesi ya alevdir ya da duman.
*Kor insan ellerini kullanamazsa duserek dizlerini yaralar.
*Her yolun sonunda geri donen bir ayak izi vardir.
*Her goz yasi acili aglamaktan degildir.
*Deryalarin da sonu ve dibi vardir.
*Her delinin yapamadigimiz bir huneri, erisemedigimiz bir dehasi vardir.
*Fareler kediden korksaydi, deney yapilacak kobay bulunamazdi.
*Guvenen dost soylenir, guvenmeyen dost huylanir.
*Bencillik, kendisi ile baskasini atese suruklemektir.
*Her yol insani cennete goturse cehenneme giden yol kalmazdi.
*Sacini tararken kel olacagini dusunen capkinlik yapamaz.
*Korkuyla yasamaktansa korkusuzca kendi mezar tasini hazirlamak ebediliktir.
*Sabah ile aksam ayirt edilemez olmussa insan gun ortasinda kabus gorur.
*Agrisi olmayana sikayet etmek cellattan affedilmeyi dilemek kadar anlamsizdir.
*Uykulari kaciran anlar uykusunu kacirdigimiz varliklarin ahidir.
*Dil soylerken kulak duymazsa, beyin denen masum ne yapsin ki?
*KISI YASAMADAN YAZI HAYAL ETMEK AKIL DISI DEGIL, SADECE MANTIK EKSIKLIGIDIR.