Yanıyor kalbim deli yangınlar gibi
Senin yoklugunda büyüyen isyan
Ayrılıgın acısıyla saldıgın dertler
Eriyip bitiyor bu gariban ömrüm
Her şeyden vaz gectim düştüm dertlere
Durduramaz beni ne ölüm ne bir zulüm
Her an bitip tükenmekte yaşama sevincim
Gözlerinin kömür karasını özlemekteyim
Zıpkın yemiş bir balık gibi şimdi gönlüm
Dalından koparılmış cicekler gibi solgun
Anasından ayrı kalmış bebeler misalı
Kimseye güvenemz sevemezki artık kalbim
Selahattin Özbaş
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 11:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sadece anlatmak istedim sevgilerde cektiğim acıları yaşadıgım mutlulukları biliyorum aslında benim hayatım acılar üzerine kurulmuştur kaybetmeler adaşım olmuş...
![Selahattin Özbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/16/ozlemekteyim-2.jpg)
sevmektesin seveni
ama bilmelisin ki
güvenmez asla bu kalp kimseye...
sana özel
TÜM YORUMLAR (2)